سازوکارهای بهبود دسترسی کشاورزان به خدمات کشاورزی ارگانیک ( مورد مطالعه: استان قم)

پژوهش حاضر با هدف شناخت و تحلیل سازوکارهای بهبود دسترسی کشاورزان به خدمات کشاورزی ارگانیک در استان قم به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را16000 از کشاورزان منطقه تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 262 نفر از آنان به شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب به عنوان نمونه انتخاب و از طریق مصاحبه مورد بررسی قرار‌ گرفتند. ابزار مورد استفاده برای جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بود که روایی صوری آن بوسیله اساتید و متخصصین بررسی و پایایی مقیاس اصلی آن یعنی سازوکارهای بهبود دسترسی به خدمات نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ( 75/0 =α) بدست آمد. بر اساس نتایج بدست آمده هر دو شاخص ارزیابی ابزار گرد آوری داده‌ها حاکی از مناسب بودن آن در ابعاد روایی و پایایی بودند.جهت انجام تحلیل‌های آماری از نرم افزارهای LISRELwin8.5 و SPSSwin18 استفاده شد. همچنین از روش تحلیل عاملی تأییدی برای شناسایی و تجزیه و تحلیل ضرایب سازو‌کارها و طبقه‌بندی آنها استفاده گردید. نتایج این بررسی نشان داد که در میان سازوکارهای بهبود دسترسی کشاورزان به خدمات کشاورزی ارگانیک‌، خدمات مشاوره‌ای و راهنمایی، بهبود توانمندی کشاورزی در دسترسی و استفاده از نهاده‌های ارگانیک، برخورداری از تسهیلا‌ت اعتباری و خدمات ارتباطی-اطلاعاتی در خصوص تولید محصول ارگانیک، از اهمیت بسیاری برخودارند. با توجه به شاخص‌های برازندگی می‌توان گفت که مدل اندازه-گیری سازوکارهای بهبود دسترسی کشاورزان به خدمات کشاورزی ارگانیک و تولید محصول ارگانیک جهت برازش روابط بین سازه‌ها و نشانگرهای مربوط به هر سازه معتبر و قابل قبول می‌باشد. نشانگر های هر سازه با ذکر ضرایب مربوطه شناسایی و معرفی شده اند. واژه‌های کلیدی : سازوکارهای بهبود، کشاورزی ارگانیک، خدمات، استان قم.